Prace z informatyki

Prace dyplomowe z informatyki

Odwrócone drzewo hierarchiczne

Oceń tę pracę

Odwrócone drzewo hierarchiczne dla przykładowego komputera w kontekście systemów DNS jest sposobem przedstawienia struktury nazw domenowych w postaci hierarchii, w której najpierw znajduje się najbardziej ogólny element, a na końcu najbardziej szczegółowy. Odwrócone drzewo hierarchiczne, również znane jako hierarchia DNS, jest stosowane w procesie rozwiązywania nazw domenowych, gdzie każda domena jest reprezentowana przez węzły drzewa, a nazwa domeny jest odczytywana od prawej do lewej.

Załóżmy, że mamy komputer o nazwie komputer.example.com. Odwrócone drzewo hierarchiczne tej domeny wyglądałoby następująco:

com
  |
example
  |
komputer

Wyjaśnienie:

  • „com”: Jest to najwyższy poziom w hierarchii DNS, znany jako domena najwyższego poziomu (TLD). W systemie DNS oznacza to ogólną kategorię, do której należy domena, w tym przypadku jest to .com, popularny TLD używany głównie w kontekście firm i komercyjnych stron internetowych.
  • „example”: Jest to domena drugiego poziomu, która jest subdomeną TLD. To jest domena, która została zarejestrowana i może być zarządzana przez jej właściciela. W tym przypadku, jest to przykład domeny, która może być przypisana do konkretnej organizacji, firmy lub osoby.
  • „komputer”: Jest to najbardziej szczegółowy poziom, reprezentujący konkretny komputer lub urządzenie w ramach domeny example.com. Może to być nazwa hosta w obrębie lokalnej sieci lub konkretnego urządzenia.

Zatem, odwrócone drzewo hierarchiczne odnosi się do struktury, gdzie zaczynasz od najwyższego poziomu (TLD), a kończysz na nazwie hosta. W przypadku komputer.example.com, proces rozwiązywania DNS zaczyna się od zapytania do serwerów odpowiedzialnych za .com, a następnie w dół hierarchii w kierunku subdomeny example i kończy się na nazwie hosta komputer.

Ta hierarchiczna struktura umożliwia efektywne zarządzanie nazwami w Internecie oraz zapewnia system rozwiązywania nazw DNS, który jest skalowalny i odporny na awarie.

Rysunek 2. przedstawia odwrócone drzewo hierarchiczne dla przykładowego komputera.

Rysunek 2

prace

Źródło własne

Oznaczenia domen w Internecie

Oceń tę pracę

W Internecie przyjęto pewne konwencje co do zapisu nazw domen. Pozostałości historycznej już części ARPANET (protoplasty Internetu) i podziału na pierwsze domeny w U.S.A. Podczas formowania sieci Internet pierwotną jej nazwą była właśnie ARPANET, a dopiero potem wydzielono sieć MILNET (częściowo obecna domena .mil) i utworzono pozostałe pierwsze domeny Internetowe.

Oznaczenia domen w Internecie odnoszą się do struktury i klasyfikacji nazw domenowych, które są używane do identyfikacji zasobów w sieci. Każda domena internetowa jest częścią większej hierarchii DNS (Domain Name System), a jej struktura umożliwia rozróżnianie różnych typów zasobów, takich jak strony internetowe, serwery pocztowe czy inne usługi. Domeny w Internecie są klasyfikowane według różnych poziomów, a najistotniejsze z nich to domeny najwyższego poziomu (TLD), domeny drugiego poziomu oraz domeny trzeciego poziomu.

Domeny najwyższego poziomu (TLD) to ostatni fragment w nazwie domeny, który znajduje się po kropce. TLD można podzielić na kilka kategorii:

  1. Domeny ogólnego użytku (gTLD): Są to najbardziej popularne domeny, takie jak .com, .org, .net, .edu czy .gov. Te TLD są używane przez różne typy organizacji i podmioty na całym świecie.
  2. Domeny krajowe (ccTLD): Są to domeny, które przypisane są do poszczególnych krajów, np. .pl dla Polski, .us dla Stanów Zjednoczonych, .de dla Niemiec, .fr dla Francji. Te domeny są używane przez podmioty z konkretnych krajów.
  3. Domeny nowych TLD: Od niedawna wprowadzono nowe TLD, takie jak .tech, .store, .app, które oferują szerszy wybór dla firm i osób pragnących zarejestrować unikalne domeny.

Domeny drugiego poziomu (2LD) to drugi poziom hierarchii, który znajduje się bezpośrednio przed domeną najwyższego poziomu. To część nazwy, która jest zazwyczaj zarejestrowana przez organizacje lub osoby prywatne. Na przykład, w nazwie domeny example.com, example jest domeną drugiego poziomu, a .com jest domeną najwyższego poziomu.

Domeny trzeciego poziomu (3LD) to kolejne poziomy w strukturze, które znajdują się przed domeną drugiego poziomu. Domena trzeciego poziomu często służy do tworzenia subdomen dla różnych usług lub sekcji w ramach głównej domeny. Przykładem może być blog.example.com lub mail.example.com, gdzie blog i mail to subdomeny przypisane do domeny drugiego poziomu example.com.

Domeny z rozróżnieniem funkcji: W ramach TLD, istnieje także podział na domeny związane z określoną funkcjonalnością. Przykładowo:

  • .edu: używane przez instytucje edukacyjne, takie jak uniwersytety.
  • .gov: zarezerwowane dla rządów i agencji rządowych.
  • .org: typowo stosowane przez organizacje non-profit.
  • .mil: przeznaczone dla instytucji wojskowych w Stanach Zjednoczonych.

Każda z tych kategorii pomaga w identyfikacji celu danej strony internetowej i przyczynia się do lepszego zrozumienia jej roli w Internecie. Oznaczenia domen w Internecie są więc kluczowe dla organizowania i zarządzania przestrzenią adresową, umożliwiając efektywne i precyzyjne przypisanie zasobów do odpowiednich kategorii i krajów.

Poniżej podano najczęściej spotykane domeny główne (top level domains), wraz z już historycznymi.

USA     .arpa     historyczna część ARPANET 
             .edu     domena edukacyjna – sieci akademickie 
            .com     domena komercyjna 
            .gov      domena rządowa 
            .mil       domena wojskowa 
            .org      organizacje (tzw. non-profit) 
            .net       specjalne organizacje sieci Internet 
Europa  .pl         Polska 
            .de        Niemcy 
            .fi         Finlandia 
            .nl         Holandia 
            .se        Szwecja 
            .uk        Zjednoczone Królestwo 
            .es        Hiszpania 
            .at        Austria 
            .fr         Francja 
Inne kraje 
            .au        Australia 
            .va        Watykan 
            .za        Republika ołudniowej Afryki 
            su         Rosja (i kraje byłego ZSRR)

Dokładny opis kodów dla wszystkich krajów można znaleźć w dokumencie ISO3166.

Drzewo hierarchiczne struktury domeny .pl

5/5 - (1 vote)

Struktura Internetu zaczyna być coraz bardziej skomplikowana, pojawia się bowiem coraz więcej domen wewnątrz domeny głównej. Każde z miast wojewódzkich ma swoją domenę (np. krakow.pl, lodz.pl, wroc.pl), oprócz tego jest mnóstwo domen komercyjnych (np. tpsa.pl, gazeta.pl, pse.pl, rsw.pl, tpnet.pl, computerland.pl) i oczywiście domeny edu.pl, gov.pl, net.pl, nask.pl, com.pl.

Drzewo hierarchiczne struktury domeny .pl jest zorganizowane w sposób, który pozwala na efektywne zarządzanie nazwami domenowymi w Polsce. Na szczycie tej struktury znajduje się domena najwyższego poziomu .pl, która jest podstawowym elementem identyfikacyjnym dla polskich stron internetowych. W ramach tej domeny zarejestrowane są różne poddomeny, które pełnią różne funkcje w polskim Internecie.

Na poziomie drugiego poziomu hierarchii, domena .pl dzieli się na wiele subdomen, które mają na celu ułatwienie organizowania stron internetowych według ich przeznaczenia. Dla przykładów, domena gov.pl jest przeznaczona dla instytucji rządowych, takich jak ministerstwa i urzędy, co pozwala na łatwe rozróżnienie zasobów administracji publicznej. Podobnie, domena edu.pl jest zarezerwowana dla instytucji edukacyjnych, w tym uczelni wyższych, co pozwala na jednoznaczne przypisanie tych zasobów do sektora edukacji w Polsce.

Domeny takie jak org.pl czy com.pl mają bardziej ogólne zastosowanie. org.pl jest przeznaczona dla organizacji non-profit, stowarzyszeń i fundacji, podczas gdy com.pl jest często wykorzystywana przez firmy i organizacje komercyjne. Tego rodzaju podziały pomagają w rozróżnianiu funkcji stron internetowych i wspierają ich rozpoznawalność w sieci.

Dodatkowo, domena net.pl jest przeznaczona głównie dla firm związanych z sieciami komputerowymi i usługami internetowymi. Z kolei biz.pl jest domeną skierowaną do przedsiębiorstw prowadzących działalność gospodarczą, co pozwala na jeszcze lepsze zorganizowanie przestrzeni internetowej pod względem sektora działalności. Info.pl to bardziej uniwersalna domena, często wykorzystywana do celów informacyjnych, co sprawia, że jest popularna wśród stron oferujących ogólne informacje.

Struktura hierarchii domeny .pl pozwala na tworzenie subdomen na kolejnych poziomach. Dzięki temu właściciele stron mogą tworzyć unikalne i łatwe do zapamiętania adresy w ramach większych organizacji, instytucji czy firm. Każda z tych subdomen pełni określoną rolę i przyczynia się do uporządkowania polskiego internetu, co jest istotne zarówno dla użytkowników, jak i administratorów sieci.

Uproszczone drzewo domeny .pl można zobaczyć na Rysunku 1.

prace

Rysunek 1
Źródło własne

Składnia nazw domen

Oceń tę pracę

Aby móc skorzystać z usług name server’ów musimy skonstruować mechanizm do tworzenia struktur jednostek organizacyjnych, będących częścią Internetu (strefy – zones). Każdy host musi zostać przypisany do takiej strefy.

Jako rozwiązanie podano system nazwany Domain Naming. W ten sposób nazwa host’a reprezentuje swoje miejsce w strukturze organizacyjnej sieci.

Jak wygląda nazwa domeny (Domain Name) w praktyce? Otóż składa się z nazwy komputera oraz nazw jednostek organizacyjnych, które jednostki nazywa się popularnie domenami (domains). Należy dodać, iż domeny i poddomeny mogą być pogrupowane w strefy (zones).

Uproszczony schemat tworzenia Domain Name dla pewnego komputera:

            hostname(.subdomain)*.topleveldomain
gdzie odpowiednio:
 - hostname nazwa host'a (komputera, któremu jest przypisywana nazwa)
 - subdomain poddomena (może ich być kilka)
 - topleveldomain główna domena

Przykład:

            riad.usk.pw.edu.pl
gdzie odpowiednio:
 - riad                nazwa konkretnego komputera
 - usk                domena Uczelniana Sieć Komputerowa
 - pw                 domena Politechnika Warszawska
 - edu                strefa edukacyjna w Polsce
 - pl                   domena Polska (topleveldomain)

Dla wszystkich przyzwyczajonych do bardziej formalnych definicji poniżej podana zostaje definicja w zapisie BNC.

<domain> ::= <subdomain> | ""
<subdomain> := <label> | <subdomain>"."<label>
<label> ::= <letter> [ [ <ldh-str> ] <let-digit> ]
<ldh-str> ::= <let-dig-hyp> | <let-dig-hyp> <ldh-str>
<let-dig-hyp> ::= <let-dig> | "-" <let-dig> ::= <letter> | <digit>
<letter> ::= [A-Z][a-z]

<digit> ::= [0-9]

DNS w systemie Windows NT 4.0 Serwer. Cel pracy

Oceń tę pracę

DNS w systemie Windows NT 4.0 Server był jednym z kluczowych komponentów odpowiedzialnych za rozwiązywanie nazw w sieci. System ten obsługiwał zarówno serwery DNS, jak i klienty, umożliwiając rozwiązywanie nazw domenowych w lokalnych sieciach oraz Internecie. Pomimo że Windows NT 4.0 Server nie był tak zaawansowany jak współczesne wersje systemów operacyjnych, oferował podstawowe funkcje niezbędne do zarządzania DNS w organizacji.

Instalacja DNS na serwerze Windows NT 4.0 odbywała się za pomocą dodatku Microsoft DNS Server, który był dostępny w ramach usługi TCP/IP. Podstawową funkcją DNS w tym systemie było mapowanie nazw hostów na adresy IP i odwrotnie. Możliwość ta była kluczowa dla działania usług takich jak poczta elektroniczna czy dostęp do zasobów sieciowych w oparciu o nazwy hostów zamiast adresów IP. Konfiguracja DNS w Windows NT 4.0 Server obejmowała dodanie serwera DNS do systemu oraz określenie odpowiednich stref, które były zarządzane przez ten serwer.

Strefy DNS były centralnym punktem konfiguracji w systemie Windows NT 4.0 Server. Administratorzy mogli ustawić różne typy stref, takie jak strefy forward lookup (do mapowania nazw na adresy IP) oraz reverse lookup (do mapowania adresów IP na nazwy). Strefy mogły być zarządzane lokalnie lub replikowane pomiędzy różnymi serwerami DNS w sieci. Możliwość tworzenia stref umożliwiała łatwe zarządzanie nazwami i zapewniała integralność danych w organizacji.

Replikacja DNS była istotnym elementem w większych środowiskach, gdzie było wymagane, aby wiele serwerów DNS działało w sposób zsynchronizowany. Windows NT 4.0 wspierał replikację stref między serwerami DNS, co umożliwiało dostęp do danych o nazwach w różnych częściach sieci. Replikacja ta odbywała się głównie na zasadzie strefy pełnej replikacji, co oznaczało, że cała zawartość strefy była kopiowana między serwerami.

Bezpieczeństwo i monitorowanie DNS w systemie Windows NT 4.0 Server było podstawowe w porównaniu do dzisiejszych standardów, ale umożliwiało administratorom monitorowanie stanu serwera DNS i przeprowadzanie podstawowych czynności związanych z diagnostyką, takich jak sprawdzanie logów czy testowanie połączeń. Były również opcje dotyczące zabezpieczeń w zakresie autentykacji zapytań DNS, jednak nie były one tak zaawansowane, jak w późniejszych wersjach systemów operacyjnych Windows Server.

DNS w systemie Windows NT 4.0 Server oferował podstawowe narzędzia do zarządzania nazwami domenowymi w sieci. Choć jego możliwości były ograniczone w porównaniu do współczesnych rozwiązań, stanowił fundament dla pracy wielu firm i organizacji, które wykorzystywały sieć TCP/IP do komunikacji i wymiany danych.

Celem pracy

jest omówienie najistotniejszych zagadnień związanych z rozwiązywaniem nazw w systemie DNS, a także pokazanie praktycznego zastosowania tej usługi w systemie Windows NT 4.0 Server
W kolejnych rozdziałach pracy omówiono m.in. następujące zagadnienia:

  • struktury systemu DNS
  • składnię i budowę rekordów
  • zapytania w systemie DNS
  • rozwiązywanie nazw w systemie Windows NT 4.0 Server

Z uwagi na to, iż system rozwiązywania nazw jest zagadnieniem złożonym i rozbudowanym praca zawiera omówienie, prezentacje i przykłady kluczowych dla działania tego systemu elementów.