Szanse i zagrożenia polskiego handlu

kontynuujemy pracę dyplomową sprzed miesiąca

W dwustronnej wymianie handlowej Polska kontynuowała wdrażanie Układu Europejskiego i przyczyniała się do sprawnego funkcjonowania różnych instytucji. Rada Stowarzyszenia odbyła się w listopadzie 1998 roku i ponownie spotkała się w Brukseli w grudniu 1999 roku. Komitet Stowarzyszenia miał miejsce w Warszawie w kwietniu 199 roku. System podkomitetów funkcjonuje w dalszym ciągu jako forum dla dyskusji technicznych. Wspólna Komisja Parlamentarna, w skład, której wchodzą przedstawiciele Parlamentu polskiego i Parlamentu Europejskiego postanowiła o powołaniu Wspólnego Ekonomiczno – Społecznego Komitetu Konsultacyjnego.

Dwustronna wymiana handlowa nadal rośnie. W 1998 roku eksport DE do Polski wyniósł 28,1 mld euro, a import 16,1 mld euro, co dało Unii Europejskiej nadwyżkę w wymianie handlowej w wysokości 12 mld ECU. Dwustronna wymiana handlowa rośnie d w dalszym ciągu w tempie wyższym od dynamiki obrotów handlowych. Udział Polski w łącznym eksporcie Unii Europejskiej wzrósł do 3,85%, podczas gdy udział Polski w łącznym eksporcie Unii Europejskiej wzrósł do 2.27%. W odniesieniu do handlu w ujęciu towarowym, maszyny i urządzenia elektryczne mają największy udział zarówno w eksporcie Unii Europejskiej, jak i imporcie z Polski. W odniesieniu do wzrostu eksportu, jedynie w przypadku maszyn i urządzeń elektrycznych (wzrost w wysokości 20%) oraz metali nieszlachetnych (wzrost rzędu 27%) odnotowano dynamikę wyższą od średniej dla całego eksportu. Po stronie importu, maszyny i urządzenia elektryczne (wzrost w wysokości 27 %), tekstylia (15 % wzrostu), urządzenia transportowe (wzrost rzędu 16 %) i inne produkty przemysłowe zanotowały wyższą dynamikę od przeciętnej.

W ramach Układu Europejskiego podpisano protokół adaptacyjny dotyczący w szczególności produktów rolnych i przetworzonych produktów rolnych, w celu uwzględnienia wyników Rundy Urugwajskiej oraz faktu przystąpienia do UE Austrii, Finlandii i Szwecji.

W marcu 1999 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia z państwami stowarzyszonymi negocjacji, których przedmiotem mają być nowe wzajemne koncesje w obszarze rolnictwa. Mandat Rady w jasny sposób odwołuje się do procesu przygotowywania do członkostwa i oparty jest na założeniu, że stopniowa i systematyczna liberalizacja dwustronnej wymiany handlowej powinna być istotnym instrumentem przygotowywania integracji polskiej gospodarki z rynkiem Wspólnoty.

Pozostaje wciąż szereg problemów związanych z wdrażaniem przez Polskę Układu Europejskiego, od złożonych i od dawna znanych kwestii, takich jak restrukturyzacja sektora stalowego czy certyfikacja, po handel produktami rolnymi. Niemniej jednak, za pośrednictwem różnych wspólnych instytucji, znaleziono rozwiązanie dla niektórych problemów, jak np. zniesienie ceł na produkty stalowe od 2000 r. Układ Europejski przewiduje szereg wymogów prawnych warunkujących przejście do drugiego etapu stowarzyszenia, które to wymogi nie zostały spełnione tak, aby umożliwić to przejście. Kryteria przejścia do drugiego etapu stowarzyszenia nie zostały spełnione i w dalszym ciągu obowiązują ograniczenia dotyczące poziomu inwestycji zagranicznych w takich dziedzinach jak gry losowe, kluby sportowe i sektor audiowizualny. Ustawa o Działalności Gospodarczej, która pozwoliłaby znaleźć rozwiązanie przynajmniej w odniesieniu do tych dwu ostatnich dziedzin, nie została jeszcze przyjęta.

Wyraźne tendencje w opóźnieniach cechujących likwidację licznych barier w dostępie do rynku i wciąż nierozwiązane kwestie związane z dostosowaniem prawa, dotyczą pojawiających się w Parlamencie znacznych opóźnień w realizacji tych wymogów. Oczekuje się, że ostatnie inicjatywy rządowe poprawią perspektywy dotyczące tempa dostosowań, szczególnie wobec nawału prac legislacyjnych niezbędnych do przeprowadzenia w trwającym procesie przygotowań przed członkostwem.

Rynek wewnętrzny bez granic i przystosowanie polskiego handlu do otwartego rynku jako obszar bez wewnętrznych granic, na których zagwarantowany jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału. Ten wewnętrzny rynek znajdujący się w centrum procesu integracji, oparty jest na gospodarce otwartego rynku, gdzie istotną rolę odgrywać muszą konkurencja oraz spójność społeczna i ekonomiczna. Efektywne wdrożenie i stosowanie tych czterech swobód wymaga nie tylko zgodności z takimi istotnymi zasadami, jak dla przykładu nie dyskryminowanie, czy wzajemne uznawanie przepisów krajowych, ale również skuteczne stosowanie wspólnych zasad, takich jak np. te dotyczące bezpieczeństwa, ochrony środowiska i konsumentów, czy rekompensat. Te same zasady stosuj się również do pewnych przepisów dotyczących takich dziedzin, jak np. zamówienia publiczne, własność intelektualna i ochrona danych, które są istotne dla kształtowania ogólnych ram funkcjonowania gospodarki.

Polska w dziedzinie swobodnego przepływu towarów osiągnęła niski poziom zgodności z acquis. Efektem tego było utrzymanie barier dostępu do rynku dla podmiotów gospodarczych z państw członkowskich UE. Brak zgodności z reżimem wspólnotowym oznacza również, że polscy producenci ponoszą wyższe koszty związane z koniecznością zgodności z dwoma różniącymi się od siebie standardami. W dłuższej perspektywie brak postępu harmonizacji z tym kluczowym elementem acquis dotyczącego rynku wewnętrznego powoduje trudności dla polskich przedsiębiorstw, gdyż będą one miały krótszy czas na dostosowanie się, do acquis, jak również utrudni im korzystanie z dostępu do rynku Unii Europejskiej.

Tak jak miało to miejsce również w 1998r., w obszarze legislacji objętym Dyrektywami Nowego Przejścia brak jest postępów zarówno w zakresie transpozycji, jak i wdrażania prawa. Nie zanotowano również żadnych postępów w transpozycji czy  wdrażaniu prawa w dziedzinach takich jak chemikalia, farmaceutyki, kosmetyki, szkło, tekstylia, obuwie, drewno i metrologia prawna. W odniesieniu do sektora motoryzacyjnego wydano rozporządzenie o warunkach technicznych pojazdów.

W odniesieniu do reform instytucjonalnych koniecznych dla dostosowania polskiego systemu do unijnego osiągnięty został pewien ograniczony postęp. Niemniej jednak niejasne jest, jak faktycznie przeprowadzona zostanie ta separacja i majątek przepisany obydwu organom.

Rezultatem braku znaczących postępów w zakresie transpozycji dyrektyw ramowych i Dyrektyw Nowego Podejścia jest fakt, że Polska w dalszym ciągu daleka jest od realizacji tego istotnego elementu jednolitego rynku.

W związku z powyższym do szans zaliczamy:

1. Powiększy się rynek zbytu na obszar Unii Europejskiej.
2. Szansa wzrostu sprzedaży.
3. Dostęp do najnowszych technologii.
4. Spadek poziomu podatków.
5. Wzrost płac i popyt na produkty.
6. Zwiększenie możliwości wyboru dostawców.
7. Wzrost umiejętności technicznych kadry.
8. Uzyskanie norm, certyfikatów i autoryzacji na Unię Europejską.

Do zagrożeń możemy zaliczyć:

1. Spadek stopy zysku.
2. Zachodni kapitał wykupi najważniejsze polskie sieci dystrybucyjne.
3. Spadnie sprzedaż ze względu na wzrost konkurencji.
4. Wzrośnie przewaga wielkich przedsiębiorstw nad małymi i średnimi.

Kraje Unii Europejskiej będą w stanie narzucić Polsce niekorzystne rozwiązania finansowe.

Gdy potrzebujesz pomocy w napisaniu pracy z bezpieczeństwa, to polecamy serwis pisanie prac z bezpieczeństwa