Canonical Name (CNAME) to jeden z rekordów DNS, który pozwala przypisać alias do istniejącej domeny. Jego głównym zadaniem jest skierowanie zapytań o jedną nazwę domeny do innej, która jest uznawana za „kanoniczną”, czyli główną nazwę. Zamiast tworzyć osobny rekord dla każdego subdomeny, można użyć rekordu CNAME, aby wskazać, że dana subdomena ma wskazywać na inną, już istniejącą nazwę.
Rekord CNAME jest często wykorzystywany do tworzenia aliasów dla subdomen, co ułatwia zarządzanie nimi. Na przykład, jeśli masz główną stronę internetową dostępną pod domeną example.com, możesz utworzyć subdomenę www.example.com, która będzie aliasem wskazującym na tę samą stronę, bez potrzeby powielania danych w konfiguracji DNS. W takim przypadku rekord CNAME w pliku strefy DNS będzie wyglądał następująco:
www IN CNAME example.com.
Dzięki temu każde zapytanie skierowane do www.example.com zostanie przekierowane do example.com.
Rekordy CNAME mogą być również używane do wskazywania na usługi zewnętrzne, takie jak serwery pocztowe czy usługi chmurowe. Na przykład, jeśli korzystasz z usługi hostingu poczty elektronicznej, możesz ustawić rekord CNAME, który będzie wskazywał na adres serwera pocztowego dostawcy usług. Dzięki temu możesz używać swojej domeny, np. mail.example.com, zamiast adresu serwera dostawcy.
Chociaż rekordy CNAME są bardzo przydatne, mają pewne ograniczenia. Przede wszystkim, nie mogą być używane dla samej domeny najwyższego poziomu (TLD), czyli nie możesz stworzyć rekordu CNAME dla example.com, wskazując na inną domenę. Ponadto, rekord CNAME nie może współistnieć z innymi rekordami dla tej samej subdomeny, co oznacza, że nie można jednocześnie mieć rekordu A i CNAME dla tej samej nazwy.
Rekordy CNAME są kluczowym narzędziem w zarządzaniu domenami, ponieważ upraszczają konfigurację DNS, umożliwiając łatwe przekierowywanie zapytań o jedną nazwę domeny na inną. Dzięki nim, zarządzanie aliasami i subdomenami staje się bardziej elastyczne i efektywne.
Wpis nazwy kanonicznej CNAME specyfikuje alias dla nazw kanonicznych. Przykładowo, nazwą kanoniczną (znana też jako pełna nazwa BIND’a) jest miami.cities.dec.com to dobrym aliasem mogłoby być miami lub mi.
Alias musi być unikalny, wszystkie inne wpisy muszą być powiązane z nazwami kanonicznymi, a nie z aliasami. Nie wolno tworzyć aliasów, których potem się używa w innych wpisach.