Prace dyplomowe - prace licencjackie i magisterskie

wstęp pracy dyplomowej

Polskie prawo karne uporządkowane jest w Konstytucji jako ustawie zasadniczej. Konstytucja nie określa wprawdzie wprost zakazów karnych i przewidzianych za nie sankcji, ale zwiera szereg norm mających bezpośredni lub pośredni związek z państwową sferą karną, których konkretyzacja zawarta jest w kodeksie karnym, kodeksie postępowania karnego, w innych przepisach karnych oraz ustawach określających ustrój organów karnoprocesowych. Przepisy tych wszystkich ustaw muszą być zgodne z Konstytucją i w zgodzie z Konstytucją interpretowane w praktyce, a na straży tej zgodności stoi obecnie w szczególności Trybunał Konstytucyjny.

Jeśli podkreśla się rolę prawa karnego w utrzymaniu społecznego ładu, to nie wolno tracić z pola widzenia właściwych proporcji. Porządek społeczny opiera się nie tylko na prawie w ogóle, a jego gwarantami są nie tylko sądy i aparaty ścigania przestępstw. Obok przepisów prawnych istnieje cały szereg norm społecznych, w większości nawet na nie sankcjonowanych wyraźnie, które partycypują w zdyscyplinowaniu społeczeństwa i zapewnienia mu warunków niezbędnych do normalnego funkcjonowania. Obok zaś aparatu państwowo-administracyjnego istnieją inne organizmy społeczne współdziałające w społecznej kontroli, które zwłaszcza we współczesnym, demokratycznym społeczeństwie znajdują dogodne warunki dla bujnego rozwoju (rodzina, kościół, zakłady pracy, szkoły, organizacje polityczne, związki zawodowe, organizacje społeczne, młodzieżowe, zrzeszenia, grupy samorządowe, itp.). Szczególnie ważny jest stosunek prawa karnego do norm moralnych.

Normy moralne jak wiadomo nie są ustanowione przez żadną władzę, lecz czerpią swą siłą z faktycznego uznania przez daną społeczność o z przyjętych przez nią ocen i kryteriów wartości. Jest wiele czynów, które ze względu na interes społeczny są zakazane przez praw karne lecz nie znajdują odpowiedniego rezonansu w sferze ocen moralnych, gdyż ich charakter szkodliwy dla drugiego człowieka lub dla społeczeństwa w całości nie jest jasno widoczny (np. przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu czy niektóre przestępstwa karno-skarbowe). Natomiast prawdą jest, że większość zakazów i ocen prawa karnego, jest to zwłaszcza regułą w zakresie przestępstw przeciwko interesom indywidualnym – pokrywa się z odpowiednimi zakazami i ocenami moralnymi. Jednoznaczną oceną moralną, ukształtowaną w naszym okręgu kulturowym mają zwłaszcza takie czyny jak: zabójstwo, uszkodzenie ciała, pozbawienie wolności, kradzieże i oszustwa, fałszywe świadectwo, deprawacja nieletnich i inne, znajdują też one wyraz w odpowiednich zakazach prawa karnego. Ale w tych sferach moralność jest bardziej wymagająca sięga dalej niż prawo karne.

Ujmując sferę moralności możemy stwierdzić iż jest rzeczą ze wszechmiar pożądane takie ukształtowanie prawa karnego, aby w możliwie najszerszym zakresie odpowiadało ono przyjętym w danym społeczeństwie normom moralnym. Nie chodzi o to, rzecz jasna, aby prawo karne obejmowało swymi zakazami i sankcjami wszystko, co moralnie naganne, ale jedynie o to, aby normy prawa karnego, zarówno w zakresie swych zakazów, jak i stosowanych sankcji, w miarę możliwości nie wchodziły w kolizję z ocenami moralnymi i aby sfera zakazów karnych objętych moralnie nie była nadmiernie szeroka.

Przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu stanowią istotny aspekt systemu prawnego w każdym państwie. W ramach społeczeństwa, utrzymanie porządku publicznego jest kluczowe dla zapewnienia harmonii, bezpieczeństwa i spokoju dla obywateli. Przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu obejmują szereg różnorodnych czynów, które mają na celu zakłócenie spokoju publicznego, naruszenie norm społecznych oraz destabilizację życia społeczności lokalnej.

Celem niniejszej pracy magisterskiej jest dokładne zbadanie przestępstw przeciwko porządkowi publicznemu, analiza ich istoty, przyczyn, skutków oraz efektywności działań podejmowanych przez system sprawiedliwości w ich zwalczaniu. Praca skupi się na głównych kategoriach przestępstw przeciwko porządkowi publicznemu, takich jak: chuligaństwo, zakłócanie porządku publicznego, obrazę uczuć religijnych, znieważanie funkcjonariuszy publicznych, niszczenie mienia publicznego, oraz inne pokrewne czyny.

W ramach analizy omówione zostaną również różne aspekty związane z przestępczością przeciwko porządkowi publicznemu, takie jak: profil sprawców, czynniki wpływające na występowanie tych przestępstw, skutki społeczne oraz instytucje odpowiedzialne za ściganie i karanie sprawców. Ponadto, praca skoncentruje się na ocenie skuteczności środków prewencyjnych oraz działań podejmowanych przez organy ścigania i sądy w zwalczaniu przestępstw przeciwko porządkowi publicznemu.

Metodologia badawcza oparta będzie na analizie literatury naukowej, aktów prawnych oraz statystyk kryminalnych dotyczących przestępstw przeciwko porządkowi publicznemu. Ponadto, przeprowadzone zostaną również badania empiryczne, w formie ankiet i wywiadów, w celu uzyskania informacji na temat społecznej percepcji tych przestępstw oraz oceny skuteczności działań prewencyjnych i represyjnych.

Wnioski i rezultaty tej pracy magisterskiej będą miały istotne znaczenie dla pogłębienia wiedzy na temat przestępstw przeciwko porządkowi publicznemu oraz dla opracowania efektywnych strategii zwalczania i prewencji w tym obszarze. Praca ma na celu przyczynić się do zwiększenia świadomości społecznej na temat problemu przestępstw przeciwko porządkowi publicznemu oraz zaproponowania skutecznych rozwiązań w dziedzinie legislacji, egzekucji prawa i działań prewencyjnych.